Եվնիկե Պարճամյան

Supposing you woke up one morning and found you'd gone back in time, what would you feel?    I was given a task to choose one of the topics and write my opinion about it. This topic really interested me. I not a kind of person who says that will change or want to change something in the past, cause I am who I am by my past and by my mistakes that I have made.     I imagined what would happen if one day I wake up and fine out I'm not in my normal bed, in my normal house and in my normal year that I was living in.    I would probably try to pick up my phone, but it would be missing. Okay, a little bit panicked, but lets discover in what year I am. I'm going to look from the window and there are no dinosours. Thank God, they won't eat me. I'm looking more to find out if I am in Armenia or not. I can hear someone talking about     

Գրականություն Նախագիծ « Բախտակիցներ ճակատագրով » Մատթէոս Զարիֆեան   Նա հայ բանաստեղծ էր , ով վերջին ներկայացուցիչն էր   արևմտահայ պոեզիայի : Ծնվել է 1894 թ .  Կ . Պոլսի   Կետիկ Փաշա թաղամասում։ Մանկությունն ու պատանեկությունն անցել են Կ . Պոլսի Սկյուտար թաղամասում։ Կրթությունն ստացել Իճատիեի դպրոցում :  Հիվանդության պատճառով 1914 թվականին անցել է   Լիբանան , ապա վերադառնալով՝ զորակոչվել թուրքական բանակ։ Ենթասպաների դպրոցում սովորելիս անհաշտության և ընդդիմության համար ռազմական ատյանը նրան դատապարտել է աքսորի։  1919-1921 թթ . աշխատել է Կ . Պոլսի Պերպերյան վարժարանում՝ որպես անգլերենի և մարմնակրթանքի ուսուցիչ։ Թոքերում բուն դրած ախտը գնալով խորացել է և նրան գամել անկողնուն։ 1924 թ . Կ . Պոլսում մահացել է 30 տարեկանում։ Մատթեոս Զարիֆյանի առաջին բանաստեղծությունները մամուլում տպագրվել են զինադադարից հետո։  1921  թվականին Կ . Պոլսում լույս է տեսել նրա բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուն՝ «

Իմ կրթահամալիրի ինձ շատուշատ հնարավորություններ ու դասեր է տվել, որոնցից ամենաշատը կարևորում եմ իմ արդեն ազատ ու անկաշկանդ արտահայտվելու կարողությունը։ Անսովոր դասապրոցեսն ու սեբաստացիական եռուզեռ իր հետքը պարզապես չի կարող չթողնել աշակերտի ներկա և ապագա կյանքում։  Այս տեսանյութում շատ կարճ խոսում եմ իմ սեբաստացիական ուղու մասին։   Բարի դիտում։

Ամբողջ աշխարհում իրարանցում է, լարված իրավիճակ։ Իսկ մեզ՝ Սեբաստացիներիս, անգամ դա չի խանգարում՝ ունենալու հետաքրքիր և օգտակար դասեր։ Առցանց ուսուցման մի մասը կազմեց Աննա Երիցյանի մտահղացմամբ կատարվող Կոմիտասյան ֆլեշմոբը,  որին որպես երաժիշտ-սովորող ցանկացա մասնակցել։  Ահա այստեղ կարող եք լսել իմ կատարմամբ Կոմիտասի  <<Չինար յար>> ստեղծագործությունը։

Աշխարհում իրականացվող առցանց ուսուցման  մոդելներ. դպրոցներ,  համալսարաններ, քոլեջներ․․․ Կարող եմ ասել, որ բավարար տեղեկություններ և պատկեր ունեմ առցանց, հեռավար ուսուցման վերաբերյալ (homeschooling)։ Ընկերներ ունեմ, ովքեր երկար տարիներ է ապրում են հայաստանում, սակայն, չընտելանալով հայկական միջավայրին, որոշեցին դպրոց այստեղ չհաճախել։ Ընտանիքի բոլոր երեխաները այդպես ավարտեցին դպրոցը։     Առցանց ուսուցումն ունի և՛ առավելություններ, և՛ շատ խնդիրներ, ինչպես ցակացած երևույթ այս աշխարհում։ Առավելություններից մեկն այն է, որ անձը կարող է ինքնակրթությամբ հասնել իր նպատակներին, սակայն ամենավատ կողմն այն է, որ շփում չի լինում իրական կյանքի հետ, քանի որ բոլորս էլ կյանքի շատ մեծ դասեր քաղել ենք հենց դպրոցում, հենց դպրոցական միջավայրում։     Հայաստանում նեկա պահին, ինչքանով որ տեղեկացված եմ, չունենք առցանց ուսուցում, բացի կրթահամալիրից։ Եվ մեր երկրում այդքան էլ ընդունված չէ այս ուսուցման մեթոդը և կարծում եմ, որ շատ երկար ժամանակ կպահանջվի այն հասարակությանն ընդունելի դառնալու համար։ Իսկ ի

   Trying not to be negative but EVERY SINGLE NEWS is either about coronavirus or about some kind of tragedy. It is a truth that bad news always spreads much more quickly than the good ones.  Okay but don't really we have something interesting going on or something special that can be shared. I don't even want to talk about our countries' news, as, in my opinion, 90% of it is lies. Politics, tragedies and so on. I was trying to find something interesting, but I don't think I'm going to succeed.  As I am writing I keep searching. I just came across a web site, good news network.     I haven't said this to anyone, but it has been 1-2 weeks that I'm trying not to use the internet, at all. Some days are difficult because I have to find for example some note sheets to play or to keep being in touch with friends. There were some days that I haven't used it even just for 1 minute, but for now, it has been half an hour I'm trying to find some news to wri