Կարդում ենք Տերյան
<<Կարդում ենք>> նախագծի շրջանակներում որոշեցի ընտրել Վահան Տերյանին և ուսումնասիրել, իմ կարծիքն արտահայտել նրա հոդվածների վերաբերյալ: Առաջին հոդվածը, որ կարդացի Հայ գրականության գալիք օր ն էր:
Posts
Թարգմանություն․ Բաժակի ծանրությունը
Բաժակի ծանրությունը Մեկ անգամ մի հոգեբանության պրոֆեսոր քայլուր էր բեմի վրա՝ սովորեցնելով սթրեսի կառավարման հիմունքները աշակերտներով լեցուն վայրում։ Երբ նա բաժակով ջուր բարձրացրեց, բոլորը ակնկալում էին, որ հարցնելու էր նա, թե բաժակը կիսով չափ լեցո՞ւն է, թե կիսով չափ՝ դատարկ։ Սակայն, դրան հակառակ, ժպիտը դեմքին պրոֆեսրոը հարցրեց․ -Որքա՞ն ծանր է այս ջրով լի բաժակը։ Ուսանողները բղավեցին տարբեր պատասխաններ՝ սկսած մի քանի գրամից։ Նա պատասխանեց․ -Իմ պատկերացմամբ, այս ապակե բաժակի բացարձակ քաշը նշանակություն չունի։ Այն կախված է նրանից, թե ինչքան եմ այն պաում։ Եթե ես այն պահեմ մեկ-երկու րոպե, ապա այն բավականին թեթև է։ Եթե ես այն պահեմ ուղիղ մեկ ժամ, ապա ձեռքս կսկի մի փոքր ցավել։ Եթե ես այն պահեմ ուղիղ մեկ օր , ապա իմ ձեռքը կսկի դողալ, բռնվել և անզգայանալ՝ ստիպելով, որ գցեմ գետնին բաժակը։ Բոլոր տարբերակներում էլ բաժակի քաշը չի փոխվում, բայց ինչքան երկար եմ պահում, այդքան ծանր է թվում։ Մինչ դասարանը գլխով համաձայնության նշան էին տալիս, նա շարունակեց․ -Կյանքում ձեր սթրեսները և մտահ
Դեպի Արագածոտնի մարզ․․․
Ընդամենը հիսուն կիլոմետր , և հայտնվում ես ուրիշ աշխարհում։ Դրսում ամենբան ծածկված է ճերմակ փաթիլներով՝ յուրաքանչյուրը իրարից տարբեր ույուրահատուկ։ Տաքուկ - տաքուկ նստած էի մեքենայի մեջ և նայում էի երկնքիցթափվող ձյան փաթիլներին . իսկական ձմեռ էր ․ դուրս նայելիս՝ զգում էի սառըշունչը։ Մեր ճամփորդական խմբով գնում ենք Արագածոտնի մարզ , կոնկրետ՝գյուղ Արագած։ Դե, եթե ձմեռն ու ձյունը այդպես էլ համառորեն չեն գալիս, մենք կգնանք նրանց ընդառաջ, կգնանք իսկական ձմեռ տեսնելու, կգնանք նոր ծանոթությունների, նոր արկածների ու խաղերի հետևից: Նախքան գնալըգիտեինք , որ այցելելու ենք Արագած գյուղի թիվ 2 միջնակարգ դպրոցը ևպատրաստ էինք նոր ծանոթությունների ։ Կրթական փոխանակման ծրագրերը հետաքրքիր և նպատակային են։ Խոսեմդպրոցի մասին։ Նախ ՝ դասարանները փոքրիկ էին , լուսավոր ու ու հյուրընկալ , աշակերտները մեծ ուրախությամբ ցանկանում էին ծանոթանակ , ընկ