Եվնիկե Պարճամյան

Այստեղ կարող եք տեսնել իմ 2018-2019թ  ուսումնական տարվա բոլոր աշխատանքները։ Կարդացի մեկ-երկու աշակերտի տարեկան հաշվետվությունը և հասկացա, որ շատ աշխատանքներ չեմ կատարել, չեմ մասնակցել շատ ճամփորդությունների։ Շատերի համար այս տարին ձեռքբերումների տարի է եղել, նորանոր նախագծեր են ծնվել, փորձել են իրենց դրսևորել տարբեր բնագավառներում և այլն։ Կարծում էի չոր ու ցամաք տարեկան հաշվետվություն եմ ներկայացնելու, սակայն կան բաներ, որոնց մասին կարող եմ հիմա խոսել։ Սեբաստացիական առօրյան կարող է հաճախ շատ ճնշող լինել։ Միջանցքներում պարզապես հանգիստ քայլել չես կարող, ամենուր ծիծաղ է, ուրախություն, ոգևորվածություն։ Կրթահամալիրի մասին խոսելիս միշտ նշում ենք ակնհայտ տարբերությունները․ անհատական ուսումնական պլան, այլընտրանքային կրթական ծրագիր, ազատ հագուստ, սակայն կրթահամալիրի շնորհիվ այս տարի կարողացա գտնել ինքս ինձ։ Եթե կարդում ես սա, հավանաբար կմտածես, թե ինչ կապ ունի իմ ասածները տարեկան հաշվետվության հետ, սակայն կասեմ, որ դպրոցը մի վայր չէ, որտեղ միմիայն դասեր են, տնային առաջադրանքներ, այն մի վայր

First of all, that is altruism. Altruism  is the principle and moral practice of concern for happiness of other human beings and animals, resulting in a quality of life both material and spiritual. Humans may designate a selfless love of others, that is to say the wish that others find happiness and generosity expecting nothing in return.  I think this is one of the best  things ever. You can just express your feelings, show how much you care for the person. To be honest at first I didn't get the point of this word, and I said that it is not right to be altruistic. I just thought that it means that you forget about you and you just care for others, which is not quite right. As I mentioned it is really beautiful thing and what a pity that not all people have this inside of them. No one can say that they haven't had any experience when they did something in order to be received something. I did, for sure you did it too. If you say you haven't, you might've just li

Դպրոցում ստացած գիտելիքները բավարար չեն բուհ ընդունվելու համար Կենտրոնացված քննությունները նվազեցրել են կոռուպցիան 12-ամյա կրթական համակարգն ապահովում է բարձրորակ կրթություն Հայաստանում     Շուտով ինձ կարող եմ համարել տասներկուերորդ դասարանցի, շնջանավարտ: Շատ ու շատ հարցեր կան, որ այս պահին ինձ մտահոգում են: Երբ ինձ հարցնում են ավարտական քննություններիս մասին առաջին հարցերց մեկը լինում է այն, թե արդյոք կկարողանամ առանց մասնավոր պարապմունքների ընդունվել, այդյող դպրոցումս ստացած գիտելիքները բավարար են, թե ոչ: Ինչքան էլ սիրում եմ մեր կրթահամալիրը, պետք է անկեղծ ասեմ, որ չեմ կարող ինձ բավարարող գնահատական հավաքել, սակայն դրա հետ մեկ տեղ, մենք այստեղ սովորում ենք մտածել, այլ ոչ թե անգիր սովորել, այդ իսկ պատճառով, արդեն որոշել եմ՝ մասնավոր պարապմունքներից խուսափելու եմ, փորձելու եմ ինքնուրույն պատրաստվել քննոթյուններիս: Բացի այդ, մտածում էի, որ ինչքան էլ սովորեմ, ջանք ներդնեմ, մեկ է, մարդիկ են լինելու, որ տարիներ շարունակ ինձ և ինձ նման սովորողների հույսով են սովորելու, ապա վերջում բար

Մայիս 2-4   Կարդում ենք արևմտահայերեն  2.05 — 20.05 Իմ ձայնագրությունը Նախագիծ «Քերթողաբոյլ» Մայիս 6-10 Նախագիծ «Բակունցի ոտնահետքերով» Քննարկում-բանավեճ Ովքե՞ր   են   ավելի   հավատարիմ   ընկերներ՝   տղանե՞րը ,  թե   աղջիկնե՞րը   Արդյոք ընտանիքը նշանակություն ունի՞ երեխայի պահվածքի և ինքնագնահատականի համար Արդյոք ճի՞շտ է երեխային զրկել համացանցից Դպրոցում ստացած գիտելիքները բավարար չեն բուհ ընդունվելու համար Կենտրոնացված քննությունները նվազեցրել են կոռուպցիան 12-ամյա կրթական համակարգն ապահովում է բարձրորակ կրթություն Հայաստանում