Ուսումնական առաջին շրջանի ամփոփում

-
Դասացուցակ

Ժամատախտակ

Ընտրությամբ դասընթաց

Ֆիզիկական կուլտուրա

Լրացուցիչ ինքնակրթություն

Հայոց լեզու և գրականություն
Ուսումնական սեպտեմբեր
Ուսումնական հոկտեմբեր
Ուսումնական նոյեմբեր
Ուսումնական դեկտեմբեր

Ճամփորդություններ




Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ՄԱՅՐԻԿԻՍ. վերլուծություն

-
ՄԱՅՐԻԿԻՍ   Հայրենիքես հեռացել եմ, Խեղճ պանդուխտ եմ , տուն չունիմ, Ազիզ մորես բաժանվել եմ, Տըխուր-տըրտում, քուն չունիմ: Սարեն կուգաք, նախշուն հավքե՛ր, Ա՜խ, իմ մորս տեսել չե՞ք. Ծովեն կուգաք, մարմանդ հովե՜ր, Ախըր բարև բերել չե՞ք: Հավք ու հովեր եկան կըշտիս, Անձեն դիպան ու անցան. Պապակ-սրտիս, փափագ-սրտիս Անխոս դիպան ու անցա՜ն: Ա՜խ, քո տեսքին, անուշ լեզվին Կարոտցել եմ, մայրի՛կ ջան. Երնե՜կ, երնե՜կ, երազ լինիմ, Թըռնիմ մոտըդ, մայրի՜կ ջան: Երբ քունըդ գա, լուռ գիշերով Հոգիդ գըրկեմ, համբույր տամ. Սըրտիդ կըպնիմ վառ կարոտով, Լա՛մ ու խընդա՛մ, մայրի՜կ ջան… Ամեն մարդու կյանքում մեծ դեր է խաղում մայրը: Ինչքան էլ մարդը առնական լինի, կամ անսիրտ մեկ է, երբ կարոտում է մորը, կորցնում է մորը դառնում է նորածնի պես փխրուն: Այս բանաստեղծության մեջ բանաստեղծը համադրել է հայրենիքի հանդեպ կարոտն ու մոր կարոտը, և մեզ է հանձնել նման հրաշալի բանաստեղծություն:Առաջին տան մեջ քունը իմ կարծիքով նկարագրում է մարդու հոգու հանգստությունը: Երբ մարդը հեռու է իր հայրենիքից, ապա իր հոգին հանգիստ չի լինում
Read more

Ջորջ Օրուել, Անասնաֆերմա (վերլուծություն)

-
  Վերնագիրը կարդալով՝ մտածեցի, որ անհետաքրքիր գիրք է լինելու, սակայն ինչպես ասում են չի կարելի դատել գիրքն իր կազմով: Գիրքն ընթերցելու ամբողջ ընթացքում միայն մեկ բան կար, որ անընդհատ մտածում էի: Կարդածածս յուրաքանչյուր գիրի, լինի գեղարվեստական, թե ռազմական, հիմքում ընկած է մի գիրք՝ Աստվածաշունչ: Կարծում եմ շատերը կփորձեն հակադարձել ինձ, սակայն սա իմ կարծիքն է, որը կարծում եմ՝ ժամանակի ընթացքում կդառնա համոզմունք: Ինչևէ, գրքի հերոսները կենդանիներն են՝ ֆերմայի կենդանիները, որոնց ցանկանում եմ համեմատել ներկայիս աշխարհի միջին խավի ներկայացուցիչների հետ: Նրանք ունեն որոշակի կարիքներ, որոնք պարբերաբար բավարարվում են, ունեն իրենց գլխի վրա տանիք, նաև գտնվում են իրենցից բարձր աստիճանի վրա գտնվող մարդկանց ենթակայության տակ: Կարծում եմ նրանց թվում էր որ կյանքն արարդար է, որ բարձր խավը միայն սպառում է՝ առանց ստեղծելու, ցանականում էին անկախանալ, լինել ինքնուրույն, ստեղծել հավասարություն վերջապես, սակայն չստացվեց: Մարդն ունի իշխելու և պաշտոնի հիվանդություն: Երբ նա ունենում է որոշակի պաշտոն, ապա անխո
Read more

Սաադիի վերջին գարունը․ վերլուծություն

-
Սաադիի վերջին գարունը   Արձակ բանաստեղծություն է, խոհափիլիսոփայական պատմվածք:Սաադին արևելյան նշանավոր գրող է: Արդեն ապրել էր մեկ դար և ապրում էր վերջին գարունը, սակայն նա դառնություն էր զգում իր հոգում, քանի որ՝ ապրելով հարյուր տարի, նա հարծես չէր հագեցել իր կյանքից և չէր ցանկանում հեռանալ: Ավետիք Իսահակյանը՝ ներկայացնելով Սաադիի ապրումները, նաև ներկայացնում է յուրաքանչյուրիս: Հաճախ լսում ենք, որ ոմանք ասում են, թե հոգնել են այս կյանքից, սակայն երբ վտանգ են զգում, շտապում են լուծել այն: Այս պատմվածքում նաև Իսահակյանը ներկայացրել է արևելյան որոշ տարածքներ, որոնցից են՝ Շիրազ քաղաքը, որը հայտնի էր իր հրաշաբույր վարդերով, Հնդկաստանը, Մսրա աշխարհը, Դամասկոսը և այլն: Հատկապես ցանկանում եմ խոսել վերջին տողի մասին: «Ծնվում ենք ակամա, ապրում ենք զարմացած, մեռնում ենք կարոտով…»։  Անվերջ կարող ենք խոսել այս տողի մասին, քանի որ իր մեջ պարունակում է յուրաքանչյուրիս կյանքը: Մենք չենք որոշում ծնվել, թե ոչ, սակայն մենք ենք որոշում ինչպես ապրել մեր հետագա կյանքը: Պետք է մեր կյանքի ամեն մի վայրկյանը
Read more